Op 12 juni 1955 werd voetbalclub Branddonk SK boven de doopvont gehouden. Grote initiatiefnemer was André Zajac, een Pool die als soldaat half de wereldbol had rondgetrokken, in Turnhout zijn vrouw Maria leerde kennen en uiteindelijk op de Hodonk een stuk grond kocht. Van meet af aan ijverde André daar voor de jeugd. Aanvankelijk wilde hij voor hen een atletiekvereniging opzetten, maar dat was de jeugd van de Hodonk te vreemd. Zij liepen slechts warm voor de voetbalsport, een voetbalclub moest en zou er dus uit de grond gestampt worden. Dit volbracht André, die zelf nooit tegen een bal getrapt had, samen met Alfons Van Gestel die vele jaren als zijn rechterhand zou fungeren. Aangesloten bij de KBVB onder stamnummer 5927 startte men tijdens het seizoen '55-'56 bij de gewestelijke reserven. Een jaar later kwam daar een eerste elftal en een scholieren elftal bij. Als clubkleuren werd in eerste instantie gedacht aan rood en wit, maar werd uiteindelijk gekozen voor groen en zwart, kleuren waarop het vuil minder zichtbaar was, zodat al eens een wasbeurt kon overgeslagen worden.

De jaren '50 en '60 waren uiterst moeilijke overlevingsjaren. Er werd verschillende keren van terrein gewisseld. Zo herinnert menigeen zich het fameuze zandterrein in de bossen, waar later de crosspiste kwam, en waarop geen sprietje gras te bespeuren viel. Na enkele jaren rondtrekken vond men een vaste plek achter het sportlokaal van Gusje Van Houdt. Om zaad in het bakje te krijgen werden er Vlaamse Kermissen en schietprijskampen ingericht. Dat was nodig want het aantal supporters overschreed zelden de vijftig. Een zeldzame overwinning zorgde echter meestal voor een uitbundige kermisstemming.